پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

تاریخ معاصر ایران به دلایلی چند دارای عدم وحدت نظر در خصوص رابطه دو رکن جمهوریت و اسلامیت است. از مشروطه گرفته تا مشروطه مشروعه، از حکومت و دولت اسلامی گرفته تا خلیفه گری اسلامی و غیره. هر یک از این ارا هم موافقان و مخالفان خاص خودش را دارد. در بعد از انقلاب اسلامی، بر اساس نص صریح قانون اساسی و تاکیدات حضرت امام، مقرر گردیده که سه رکن جمهوریت، اسلامیت و انقلابی گری، با یکدیگر وحدت منظومه‌ای پیدا کنند. در این بین متاسفانه برخی از قرائت‌ها و روایت‌ها و با کمال صد‌ها تاسف، برخی از جریانات معلوم الحال، قصد برهم زدن تعادل و توازن این سه رکن را دارند. عدم تعادل‌هایی که مسلما از برداشت‌های نادرست و بدعت گذاری‌ها شروع شده (خصوصا در شرایط بحران‌ها، پیچ‌ها و نقاط عطف تاریخی) و به کج کارکردی و ظهور انواع انحرافات ختم می‌شود. بعنوان سربازان دلسوز گام دوم انقلاب، درخصوص ظهور مجدد جوارج و کاسه‌های داغ‌تر از آش هشدار می‌دهیم. در خصوص علم کردن ابوموسی‌ها درباره علی هشدار می‌دهیم. در خصوص تیغ کشیدن‌ها هشدار می‌دهیم. در خصوص جنگ نهروان هشدار می‌دهیم. راه حل، تنها و تنها در تعادل سه رکن جمهوریت، اسلامیت و انقلابی گری با یکدیگر است. زیدآبادی در این خصوص صحبت‌های انتقادی خاصی دارد که توجه به ان‌ها با رویکردی انتقادی، خالی از لطف نیست.